sosyal medya

çok ilginç bi yer lan insana göklere de çıkarıyor yerin dibine de sokuyor.

günümüzde soğuk savaş burada gerçekleştiriliyor.

isteyen istediği kişi olabiliyor bu mecrada. (bkz: trollük)

kontrol edilemeyen yegane devlet. ileri vadede tüm devletlerin üstünde olacak bence. kendine ait parası var şimdiden; (bkz: bitcoin) kendine ait anayasası falan da olacak gibime geliyor.

şu an ki gündemde çok ilginç bir yer oluyor. adamlar terörü lanetleme paylaşımı yapmış, insanlarla biriyle yorumlarda kavga ediyor. ana avrad, sülale soy sop sövüyorlar. sözde müslamanlar ve ufkumun sınırlarını zorlayan küfürlerle inandıklarını söydikleri allah"ın adını anıyorlar. bence biz bu olmamalıyız. hala benim tuttuğum orucu sorgulayıp, "11 ay istediğini yap 1 ay dine dön ohhhh" diyenler var ve bunlar beni değil inandığını sanan insanları sorgulamalı. sözümün özü, insanlar kenetlenmek yerine birbirine suç attığı sürece bizden hiçbir şey olmaz. ayrıca bizim insanımız çok garip. her gün şehit haberleri geliyor. ana haberde reklam, biraz tazminat ve taziye. sonra ? unutulup gidiyor. unutmaktan kasıt, ben illa ki unutucam ama onları devletin ilgili kurumları ve insanları unutmamalı. çoluğuna çocuğuna gireceği sına ı ücretsiz yapmakla olmuyor bu işler. demek ki bizi koruyanlar ölünce sıkıntı yok, bizim veya bizim gibilerin ölme ihtimali varsa kalkacak dünya ayağa. oldu peki.

insanlardan bilgi toplamak için oluşturulmuş sanal istihbarat birimi

4.kuvvet diye geçer medyacılar arasında

okuduğum birçok yazıdan sonra ve küçük gözlemlerle büyük bir kurnazlık olduğunu düşündürtüyor son zamanlarda. tek tip insan, aynı şeyi düşünen, aynı şeye gülen insan oluşturma amacı. ve bir kişinin takipçi sayısı ne kadar çok ise, aynı düşünce kalıbı içine giren çokça insan var denildiğinde, eğer hafifte olsa bir doğruluk payı görülüyorsa; sosyal medya büyük bir kurnazlık örneğidir.

tam her şeye odaklandım ders çalışıcam, yine bi şekilde kendimi burda buluyorum lanetimsin sosyal medya

bir olayi yasadigini kanitlamak, yasamaktan daha degerli oldu.

artık insanlar şöyle düşünmesin böyle yorumlamasın diye içimden geçenleri rahat bir şekilde paylaşamaz oldum.. o an içimden hüzünsel şeyler geçiyo ve onu yazıyorum.. ve adım isyankar çocuk oluyo.. ulan o an komik bir an yakalıyorum ve onu yazıyorum bu seferde adım komiq çocuq oluyo. düşüncesi fitne fesat olan insanlar yüzünden bir çok kişi olmak istediği gibi olamıyor.. aman bunu yazarsam teyzem görür yadırgar. aman böyle yazarsam kuzenim görür ayıplar. aman böyle paylaşırsam yada söylersem arkadaşım dalga geçer. yok arkadaşım sen neysen osun ya kasma… aşk acısı mı çekiyon yaz ya devrik cümlelerde olsa yaz. dilini kalbine vekil yap yaz. istediğin platformda takıl. kimse sana sen niye tumblr, twitter, snapchat kullanıyosun diye gevezelik yapamaz. hele özellikle ‘tumblr nasıl kanka?’ sorusuna verilen popüler cevap 'ya kanka sen gelme boşver burası paralı’ ulan arkadaş sen mi ödeyeceksin parayı? hayır bide konuşma caps yapılır dalga geçercesine her yerde paylaşılır.. ee adam akıllı yardımcı ol bilgilendir arkadaşını.. niye bu dalgamsı kibirlenmeler niye yani kendini diğerlerinden daha  üstünmüş  gibi görmeler. bence asıl popüler adam bilgisini bilmeyenle paylaşan adamdır. başkasıyla dalga geçip onu rencide eden hiç bir kulvarda adam olamaz… gülmek mi istiyosun saçmala o zaman arkadaşım hayal gücünü kullan ve rastgele kendince komedi yap. kim ne der diye düşünmeden al nefeslerini. kim hangi üslupta yadırgar diye planlamadan yaşa sana bahşedilen bu hayatı. insanlar hep söylerler. insanlar hiç görmezler kendi açıklarını.. kimsenin ne düşündüğü önemli olmamalı aslında. önce ben ne düşünüyorum o önemli olmalı. ben herkesin bildiği gibi değilim ki kardeşim. hakkımda kim ne kadar ne bilebilir ki:)) kimsenin hayatı ilgilendirmez kardeşim seni. başkasının hayatına burnunu soktuğun gibi bir başkasıda senin hayatına burnunu soktuğunda hemen siyaset adamı rollerine bürünürsün. tabi sen en çok bilensin ve hayatı en güzel şekillerde yaşayansın. sen eteğine bok bulaşan ve o boktan habersiz olansın.. adım şimdide atarlı çocuq olur inşallah :dd ahaha alıntıdır. çok haklı bir yazı.

en iyisi kullanmamak diyor bazen insan. ama lazım da oluyor arada. bilemedim.

biz kullanmak iyidir kötüdür diye tartışırken sosyal medya meslek oldu meslek. işe alımlarda facebook vb profilleri inceler oldular. üniversitenin belli bölümlerinde sosyal medya aktifliği kontrol edilip öğrencilere daha fazla aktif olması söyleniyor.

1 gün içinde ayrılan vaktin, aptallık seviyesi ile dogru orantılı olduğu oluşum.

en kalitelisi twitter kaldı. ne var bu hikaye özelliğinde aq.

internet günümüzün en büyük nimeti olabilir müthiş bir değer bunu inkar edecek değilim ama şu sosyal medya olayı yüzünden bazen bir kaç asır önce dünyaya gelseydim diye düşünmüyor değilim açıkçası. sadece facebook ve twitter hesabım var onlarda da çok nadir paylaşımlar yapıyorum sanırım. gündem takibi açısından işime yarıyor sadece. yani oldukça anlamsız geliyor bazen. instagram en nefret ettiğim platformlardan bir tanesi, snapchat nasıl kullanılır onu bile bilmiyorum. en son whatsapp'a hikaye modumu ne gelmiş. olayı anlayana kadar canım çıktı. meğer kaybolacak fotoğraflar çekip anlık durum güncelemesi yapmaya yarıyormuş. ulan çok saçma değil mi ya? siz ne yapıyorsunuz oğlum? delircem lan resmen, bu sosyal medya taarruzunu gördükçe kafayı yiyecek gibi oluyorum. insanların 5 bin takipçi kazanmak için ruhunu satmasına anlam veremiyorum. karşılıklı takip adı altında bir insanın 200 bin kullanıcının hesabına girip takip butonuna basabiliyor olmasını anlayamıyorum. bir insan neden günde 20 tane fotoğraf paylaşabilir ki lan? ben bunu anı saklamak istiyordur, kalıcı olsun diyordur diye geçiştiriyordum ilk başlarda halbuki sabahın köründe kalpli pijamasını ve terliklerinin fotoğrafını çekmenin ne gibi bir anısı olabilir orası da ayrı bir muamma ama yine de bir mantığı var gibi geliyordu. lan sonra öğrendim fotoğraflar kayboluyormuş. ya hu yavrum gerizekalı mısınız siz? 3-5 takipçiye ruhunu satacak kadar ne zaman angutlaştınız? sorsam hepsi son derece olgun ve akil insandır ha. sorsam hepsi kadının objeleştirilmesine karşıdır. ama 2 takipçi daha gelsin diye fazladan bir düğme açmasını biliyor hepsi, köpek gibi de farkında neden takip edildiğinin. hepimizi aptallaştıran iğrenç bir ortam oldu bu sosyal medya. internet yıllardır vardı, sosyal iletişim yıllardır vardı ama hiç biri bizi bu kadar köleleştirmemişti. hiç biri bizi başkaları için yaşamaya yaşamak dedirtmemişti, buna mecbur bırakılmamıştık hiç. ta ki o amına kodumun beğen butonu gelene kadar, o sıçtığımın takip sayısı, paylaş butonu, fav butonu bu ağzına sıçtığımın karması gelene kadar her şey bir miktar daha çekilebilir haldeydi. hepimiz hatta şu kıytırık sözlükte bile buna dikkat eder olduk. hepimiz başkalarını nasıl etkileyebilirim, onları nasıl dünyanın en iyi insanı olduğuma inandırabilirim derdine düştük. bu kadar sahtelik taarruzunu ben kaldıramıyorum artık. amına kodumun sözlüğünde gelen bir artının benim ilgimi çekmesinden, gözümün kaymasından nasıl rahatsızlık duyuyorum anlatamam. insanın çok ciddi bir zaafı bu: beğenilme kaygısı. bunu kimse yok sayamaz, insanlar olarak bu zaafımızla yaşamak zorundayız eyvallah. ama bir zaaf kocaman bir kitlenin içini boşaltmak ve sömürmek için bu kadar da adice kullanılamazdı heralde. işte bu yüzden sana da küfrediyorum sevgili mark, üzgünüm. o beğen tuşu, takip sayısı gözükmeseydi eğer bak nasıl da başka olurdu belki de her şey. tamam belki bu kadar tutmazdı bu mecralar ama bu kadar da sahte karakterler görmezdik gözümüzü her açtığımızda. insanlık bütün fren mekanizmalarını kendi elleriyle söküp attı, son sürat uçuruma gitmeye baştan razı olduk hepimiz. günün birinde en temizimiz, en iradeli olanımız dahi bu sahteliğe, bu taklitçi yaşam anlayışına, bu "ben yaşamasam da yaşıyormuşum gibi görüneyim" algısına boyun eğecek. herkes kendi kurduğu sahte dünyada biraz sahne alabilmiş olmanın geçici hazzıyla yuvarlanıp gidecek. kimse inanmayacak ona, önce kendisini ikna etmesi gerekecek. herkes ona inanıp alkışladığı bir anda yalanları saniye saniye vücuduna batacak *** black swan filminin son sahnesinde natalie portman vücudu kanlar içerisindeyken beyaz kuğuyu oynamıştı. o masum görüntüsünü "rol" olarak izleyen herkes ayakta alkışlarken natalie o sırada gerçekten kanaya kanaya ölüme gitmişti. *** işte böyle her gün rol yaptığımız bu ortamda bir gün gerçekten kanarken alkışlar eşliğinde ağlayacağız kendi kurduğumuz kağıttan dünyamıza... allah'ım sen beni geri gönder kafayı yemek üzereyim galiba olmuyor böyle...

şöyle düşünmek lazım; eğer dünya da sadece kendimiz olsaydık sosyal medya kullanır mıydık ? bizden başka kimse olmasa instaya resim atar mıydık ? yerimizi bildirir miydik ? eminim bunların hiç birini yapmazdık. bu da demek oluyor ki biz kendi hayatımızı başkaları için yaşıyoruz adeta. bizi görsünler,beğensinler diye yaşıyoruz hayatı. kendi benliğimiz gitti,kendimiz hariç herkes için yaşıyoruz. bir resim atarsın ailenizle yere göğe sığdıramadığımız annemiz,kız kardeşimiz milletin telefonlarında gezer olur. ama dışarda onlara biri baksa cinayet çıkarken kendi ailemizi,namusumuzu milletin telefonlarına göndeririz adeta. akıllanalım,bilinçlenelim. artik kendimiz için yaşayalım şu hayatı..

normal türkiye'de normal bir yere sahipken, şu an insanların birbirlerini dışlamasının ve fikirleri yüzünden hor görülmesinin yegane sebebidir sosyal medya.

toplumlar hakkında doğru kabul edilebilecek bilgiler elde edilebilecek olan oluşum. ağırlıklı olarak gençler kullandığı için hedef yaş kitlesine göre hedef toplumun hesaplanacak zaman içerisindeki fikri hareketlerini tespit edebilirsiniz.

insanların anı yaşamak yerine anı kanıtlama iç güdüsüne sahip olmaya başlatan bir mecraya dönüştü

facebook : ilk sosyal mecralardan biri. zamanında efsaneydi fakat şu an mahşer günü gibi. instagram : facebook'dan bir nebze daha iyi fakat burası da yemek fotoğrafı paylaşan teyzeler ve ergenler tarafından istila edilmiş durumda. twitter : ortamı hepsinden daha iyi olsa da siyasetçilerin istilasına uğradı. artık öyle bir duruma geldi ki adeta miting meydanı. sanırım sözlük hepsinden daha iyi. not : snapchat ve scorp'a hiç girmiyorum. bence oralar deep web sayılmalı.

21. yüzyıl ınsanlarının müptelası olduğu gereksiz ortamlar.

çağımızın vebası bu ve paylaşma hastalığı tedavisi de yok gibi duruyo

eski samimiyeti kalmamıştır.

an itibarıyla bütün sosyal mecralardan tiksiniyorum. kendimden de tiksiniyorum. ani gelişen osasuna atakları gibi dengesizliğim mi tuttu acaba bilmiyorum ama aniden şu sanal yaşam midemi bulandırmaya başladı. konuşulan şeyler, yorumlaşmalar, tweetler.. kendimden ve sanal hayatta çizdiğim profilden de midem bulanıyor şu an. şunu anladım ki sosyal mecralarda geçirdiğim saatler, gerçek hayattaki bir dakikanın bile tadını vermiyor. bomboş, dümdüz, duygusuz harfler işte. mesela sen bile benim bunları yazarken nasıl bir halet-i ruhiyede olduğumu asla anlamıyorsun. sahtelik işte. ben sana burada müthiş bilgili, zeki, güzel, çevresi tarafından sevilen bir insan profili çizebilir, ona göre oynayabilirim. i̇nanmaktan başka şansın var mı? şu an aktif kullandığım hesapları düşünüyorum. bi burası bir de twitter var. twitterı mobilden kapatamıyoruz sanırsam, yarın ilk iş onu halletmem olacak. çok saçma ya cidden sosyal mecralarda saatlerini harcayan kafama tüküreyim. mesela şu an bile yakındığım, kınadığım şeyi yapıyorum. ben gerçek hayatın tadına varmak yerine neden bu hologram ve sanal evreni tercih ediyorum. hadi ben gerizekalıyım, insanlar neden bunu yapıyor? çünkü burada kendi karakterinin yaratıcısı sensin. dünyaya adaletsiz bir biçimde gelmiş olabilirsin. fakir olabilirsin, çirkin olabilirsin, en karaktersiz insan bile olabilirsin. ama burada oyunun kurallarını sen belirliyorsun. güce sahip olma içgüdüsü işte, bir şeylerin ellerinde olduğunu görmek istemek.. ama ben artık cidden sıkıldım. ailem ve sevdiklerimin bilmem kaç çekirdekli işlemciye sığıştırılmış sonsuz bir hayatı yok. benim de.

her insanın sıkıntıları, kendinde değiştirmek istediği özellikleri vardır.fakat sosyal medya sana kendini baştan yaratma imkanı tanıyor. mesala çok mu yalnız hissediyorsun takipçi sayını arttır , normalde pek de sevmediğin insanlarla birlikte bir fotoğraf paylaş.evden çıkmayan, hayatı monoton olan biri misin hemen bir check in yap. çirkin mi hissediyorsun filtre veya shop ne güne duruyor. entellektüel insan izlenimi mi vermek istiyorsun kitap ve kahve ikilisini paylaş edebi şeyler falan yaz.marjinalliğinle ilgi odağı mı olmak istiyorsun bio'na gökkuşağı emojisi koy frida kahlo'lu tişörtünle fotoğraf paylaş. bir de kendini zengin gibi göstermeye çalışanlar var ki oralara hiç girmeyelim.

web2.0 kavramının, kullanıcı hizmetine sunulmasıyla birlikte tek yönlü bilgi paylaşımından,çift yönlü ve eşzamanlı bilgi paylaşımına ulaşılmasını sağlayan medya sistemidir.

--- spoiler --- aşırı küfür içerir --- spoiler --- bir olay olsa hemen insan ahlakına en uygun taraf seçilip, layklar, takipçiler falan kasılır. herkes ise o ahlaka uygun tarafı destekler. çünkü orospuçocuklarının fikirlerini söylemeye cesareti yoktur, insanları elinde tuttuğunu düşünür, ilgi için her şeyi yapbilirler. bu neslini siktiklerim, küçüklere öyle kötü örnek oluyor ki, kendisini yok etmeye gelen anti-virüs'e karşı beni rahat bırak diyen virüs gibiler. geleceğimi/geleceğimizi belirleyecek gençleri etkileyen neslin, ta amına koyim. hakkımı helal etmiyorum.

sosyal medya ile ilgili araştırmalara bakılacak olursa bu mevzunun aslında baya baya eskilere dayandığı söyleniyor. yani bizim facebook ile başladı diye varsaydığımız şey aslında daha eskilerden dönem dönem nükseden bir takım ortak insan alışkanlığı. ha biz teknolojinin ilerlemesi ve sosyal medya aşkının yeniden kıvılcımlandığı bir döneme denk geldiğimiz için ziyadesiyle haşır neşir olduk. belki bunların hepsi züğürt tesellisi hiçbir mantıklı açıklaması yoktu tamamen şanssızlığımızdan dolayı böyle oldu bilemiyorum. tek temennim hadi biz sonradan görmeyiz ve bu yüzden nasıl kullanacağımızı bilemedik hayatımız sosyal medya oldu. inşallah bizden sonraki nesiller direk bu mevzunun içine doğacağı için biraz daha bilinçli ve doymuş şekilde kullanırlar bu olayı. ya değilse sonu ölüm bunun. böylesine hükmeden kontrol eden şey dünyanın sonunu getirir.

ne yazık ki; çağımız kitlelerinin afyonudur. (#1993166)

bir arkadaşım kendisini takipten çıkaran üç kıza hesap sormayı planlıyor. kızlarla samimiyeti de selamlaşma asdgfdasrfdas

t: 'insan' adı altında ki bazı varlıkları flakkadan daha fazla zehirleyen ve insanlıktan çıkaran bir tür uyuşturucu zehir. .

sürekli yeni trendler çıkaran alan. bu aralar yabancı dildeki kelimelerin güzellemesi yapılıyor. tamam başta güzel kelimeler vardı ama sırf beğeni için sikimsonik şeyleri muazzammış gibi sunmaya başladılar. dur ben de bir tane yapacağım; i̇ngilizcede "lanet olası herif siktir git şurdan" anlamına gelen bir deyim var "fuck off" bu deyimi her başın sıkıştığında, her sinirlendiğinde kullanabiliyorsun. ne kadan da mütüş di mi ama.

sanırım bazı şeyleri değiştirmenin zamanı geldi. uzunca bir süre sözlüğe girmeyeceğim sanırım, kim varsa kim yoksa herkes iyi kalsın hep. sosyal medyayı artık bir kenarı koymaya karar verdim. ne kadar iyi olsada insanlarla muhabbet etmek, yeni birilerini tanımak güzel olmasına rağmen artık kendi inzivama çekilmek istiyorum. görmeli kimlerde ne kadarız, görmeli kim bizde ne kadar... tabi sözlük değil sadece whatsapp, instagram, facebook ve twitterda dahil. en üzgün en yalnız anlarınızda bile bir mesaj anlık gelişen bir olay tüm hayatınızı etkileyebiliyor, gerisi dönüşü olmayan yollara sokabiliyor. i̇nsan eline alınca telefonu veya bilgisayarı aklına gelmiyor eksiklikleri, yanlışları, özlemleri. en ufacık üzüntüde bile yanında ne hissettiğini anlayamayan ama yanında olduğunu binlerce kelime yazsanızdanbu cümleyle ifade yetinen insanlara kanıyor. yeni şeyler uğruna gezmek, tozmak, birilerini tanımak gibi şeyler içindeki acıları bastırıp özlediği, hissettiği şeyleri aşındırıyor. umarım bir gün siz de bu kararı verirde gerçek hayatta ne acılarınız var, ne yapmalı ve ne yaşamalı kendinizce oturup düşünürsünüz. yoksa hiçbirşeyden memnun olmayacak, hikayelerdekileri özenecek, i̇çinizdeki hissettiğiniz duyguları çok sonra çıkarıp kaybedeceksiniz hep. amma aşk, amma arkadaşlık, amma akıl olarak. gidişim böyle mağrur görünebilir ama gelişim umarım efsane olacak. giderken yolumda olmayanlar, birdaha adım attığı yolda beni bulamayacaklar. kendi fikirlerim ve kendi düşüncelerimi düşünecek, hayatın daha yaşanabilir olmasını kendime sağlayacağım.

bu bağımlılığın temel sebebi dönüt alma ihtiyacı. i̇nsan varlığına onay ve karşlılık almak istiyor, hepimizde seviyesi farklı olsa da var bu. yok diyen yalancıdır ondan uzak durun. neyse konu bu değil, konu bu ihtiyacını gidermek isteyen insanın oturduğu yerden bunu digital ortamda sürdürebildiği sosyal medya. bir şeyler paylaşıyoruz; tweet, fotoğraf, hikaye, entry adına her ne derseniz, paylaştığımız şeye beklediğimiz onay gelmeyince ya da geç gelince tatminsizlik yaşıyoruz. özdeğerimizi sayılabilir bir şeye bağlandıkça ne kadar beğeni alıyorsak o kadar değerli hissediyoruz. oysa o kadar soyut ki bu ortam yaşadığımız tatmin kısa süreli bir pışpışlama oluyor bizler için. bu aslında bizi hazıra alışmaya, kolay tatmin yoluna ittiği için sabırsız da kılıyor. i̇kinci mesele, sosyal medya izleyiciliği. özellikle biten ilişkilerde günümüzün kaçta kaçını karşı tarafın sosyal medya hesaplarında neler yaptığını izleyerek geçiriyoruz ve bunun üzerinden zihin okuyuculuğu yapıyoruz. onu beğendi, bunu takip etti, şuraya gitti... bu gerçekten vaktimizi öldüren, acıyı daimi tutan ve insanı huzursuz eden bir mesai. doğal yas sürecimizi uzatıyor, kendi hayatımıza geç kalıyoruz. üçüncü mesele, sosyal medyada sonsuz seçenek olduğu yanılsaması. bu güzel/yakışıklı takip edeyim, şu da güzel/yakışıklı onu da beğeneyim onla olmazsa bunla olur bakış açısıyla hareket edenler... siz bir pay oldugunuza göre, payda büyüdükçe kesrin değeri küçülür ve asla tamamlanamazsınız. son olarak araştırmalar bedensel temasın kaygıyı önemli ölçüde azalttığını gösteriyor. elinizdeki telefonu bir kenara koyarak en yakınınızdaki insana mümkünse sarılın, mümkün değilse koluna dokunup gülümseyin.

size burada bir rahatsızlığımdan bahsedeceğim, öncelikle sosyal medyada monotonlaştırılmış pornografik paylaşımlar beni aşırı rahtsız etmektedir çünkü o mecrayı belirli bir yaş aralığı kullanmıyor ve bu durum belirtilmiyor sayfalarda. dönemimize göre normalmiş gibi dayatılıp alıştırılan twerk videoları bunun yanında ot’un çok cool bir genç olabilmek için inanılmaz güzel bir şeymiş gibi dayatmalarından rahatsızım. gönderileri gördükçe şikayet etmeye çalışıyorum fakat bana geri dönüş bildirimleri daima ‘ bu gönderide pornografik ögeye raslayamadık bla bla..’ velhasıl kelam üzülüyorum toplumun buna adapte olmasına.

ilerleyen zamanlarda bu kavram yüzünden çok büyük yankı uyandıran küresel sorunlar yaşanmaya başlayacak. insanlar fotoğrafını ya da videosunu çekemeyeceği şeyleri yapmıyor, istemiyor, umursamıyor, ilgilenmiyor. dünyanın en güzel şeyi dahi olsa reddediyor bunu. çok büyük bir sıkıntı bu, kelimelerle izah edildiği zaman belki fazla tesirli gelmiyor olabilir bunu anlamak için telefonsuz saatler ya da dakikalar ayırın kendinize.insanların ortak kullandığı alanları gezin ve gözlemleyin. o zaman daha iyi anlaşılır demek istediğim şey.

uzaklaşmamız gereken bir alışkanlık. uzaklaşamıyorsak bile kısırlamamız lazım. farkındayız ama neyse..

sosyal medya hesaplarımı tek tek kapatıyorum ve ben bu uygulamaların saçma olduğu kanısına sözlükte vardım bu açıdan sözlüğü seviyorum (bkz: sözlüğün yazarlara kattığı iyi şeyler)

aga popüler kültür muhabbetinden yola çıkılarak insanların içindeki beğenilme üstün olma duygularına hitap eden aynı zamanda normal hayatta bir sik olamamış insanların türlü saçmalıklarla popüler oldukları platform..

bu konuyla ilgili yaklaşık bir hafta önce yazdığım (#2203328) entyden sonra instagram hesabımı dondurdum. twitter hesabımı zaten donduralı bir ayı geçti ve bu yüzden tamamen kapandı. şu anda yalnızca facebook var ki o da mecburiyetten çeşitli hukuk gruplarını işim ve okulum gereği takip etmek zorunda olmam hasebiyle. bilen bilir ya da tahmin edebilir en çok kullandığım sosyal medya benim için daima instagram olmuştur. fotoğraf çekmeyi, çekilmeyi, paylaşmayı, paylaşımları görüntülenmeyi gerçekten çok seviyorum. oraya hikaye atmadan geçirdiğim gün neredeyse yoktur. gün içinde gördüğüm güzellikleri akşam ise okuduğum şiirleri paylaşırdım. bir yere gittiğim zaman çekip instagram hikayeye atayım demediğim bir hafta yaşadım ve çok şükür böyle de mutlu hatta daha mutlu yaşayabildiğimi hissettim. ciddi ciddi bir bağımlılık var mı varsa neden sorusunu soruguladığım bir dönem kendime ilaç gibi geldi bu karar. sanırım on gün daha kapalı tutacağım. nacizane tavsiyem, arada böyle molalar verin ve hayatı sadece ayak bastığınız alanda yaşayarak anın tadını çıkarın. bunu özellikle ayrılan ya da platonik takılan insanlara şiddetle öneriyorum zira atalarımız haklı gözden ırak olan gönülden de ırak oluyor. kendi hesabınızla birlikte onun hesabından da uzaklaşmak, ne yaparsa yapsın diyerek kendi hayatınıza odaklanmak, çok iyi hissettiriyor.

eğer insanlar sosyal medyadaki kadar geri zekalı ve şerefsizse vay türkiye'nin haline. alişan evlenmiş hayırlı uğurlu olsun demek varken amk ibineleri adamı gömecek yer arıyor. ulan ibineler ne bu sinir ne bu hırs ne bu öfke? bunlar bir de kendilerini süper medeni insan olarak tanımlarlar. amk böyle ülkenin amk. sosyal medya hesaplarımı dondurmak istemiyorum ama böyle malların yazdıklarını okudukça ben sinirleniyorum.

kış boyu açayım açayım diye sabırsızlandım şu sınav bitsin açacağım diye bekledim . dün sınavdan çıkar çıkmaz açtım ama ne kadar gereksiz olduğunu tekrar farkettim. sosyal medyadan o kadar soğumuşum ki instagramdaki tüm videolar bana gereksiz geliyor . daha tiktoklara denk gelmedim bile . dünden beri gördüklerim yetti .

BATAKLIK

Koca bir yalan makinesidir. (bkz: Melek subaşı )

Herkesin herkese had bildirebildiği bir mecra. Çok enteresan. Sabah Arif Verimli'ye, akşam Bingür Sönmez'e hadlerini bildirdiler. İkisinin de söylediklerini desteklemiyor ve önce o had bildirmeye kalkanları hadlerini bilmeye davet ediyorum. Güne bir RTE sözü bırakalım: Sen kimsin ya? --- Linç tayfa: HaDdİnİzİ BiLiN len amq ! Arif Verimli: Tamam. Bingür Sönmez: Ok.

istediği gibi bir paylaşım yapmadı diye karşısındakine geber diyecek kadar mental sıkıntılar çeken insanları gördüğümüz platform.

Dünyanın/ülkenin öbür ucunda olup benle benzer şeyleri düşünen, yaşayan; kafa dengi olan insanları tanımama neden olan mükemmel bir şey. (Hep kötü yanından mı bakıcaz :D ) Sosyal medyalar sayesinde birçok arkadaş edindim. Aramızda kmlerce mesafe olan insanlar çok yakınımdayken neredeyse her gün gördüğüm insanlar da bir o kadar uzak oldu bana. Sanırım en büyük artısı da bu.

Tamamen çıkmaya çalışırken pandemide iyice battığım bataklık.